door Antoinette | blogs |
Mijn moeder is opgenomen, noodgedwongen. Op de dementie-afdeling ging ze weigerend op de gang zitten. “Ik word zo opgehaald, ik ga hier weg!” Toen kwam de grote verrassing… Want na twee dagen ontdooien, zit ze gezellig in de warme huiskamer. Hand in hand met een...
door Antoinette | blogs |
Ik dacht een heerlijk rustig weekend tegemoet te gaan.Maar wat een emotionele rollercoaster werd het! Vrijdagavond om 22.00 uur kwam het telefoontje van thuiszorg: “Niets heel ernstigs, maar uw moeder is gevallen en heeft waarschijnlijk haar pols gebroken.”Dus: change...
door Antoinette | blogs |
En ik dan? Je holt door tot je erbij neervalt.Kiezen op elkaar.Even volhouden.Nog even dit, nog even dat.Op alles ja zeggen, ook dat extra werkklusje waar je geen tijd voor hebt. Want als jij de kantjes ervan af loopt, valt alles als een kaartenhuis in elkaar. Toch?...
door Antoinette | blogs |
We vechten wat af met z’n allen. Met onszelf, welteverstaan. Want alles wat we niet willen voelen, moet weg. Het moet onmiddellijk worden weggestopt, gedempt en ontkend. We willen leven alsof ze er gewoonweg niet zijn, die nare gevoelens. Er leeft angst in ons, zeker...
door Antoinette | blogs |
“Ik ben niet goed genoeg” “ik ben niks waard” “Mensen zitten niet op mij te wachten”….. Soms denk je zelfs dat je gek bent. Dat jij schuldig bent aan de akelige ervaringen in je leven….. Dat jij het gewoon altijd fout doet. Maar dat is niet...
door Antoinette | blogs |
Er is, zoals ik eerder deelde met jullie, een documentaire in de maak van maakster Monique over Kopp-kind Nikki, Zij groeit met haar broer op bij moeder Karin die borderline heeft. Zoals zij zegt over de documentaire: “Nikki is het gezicht van kwetsbare kinderen...
