Dit is een van de paar eerste kinderfoto’s die ik van mijzelf vind en dus zie.
Opeens plopt mijn hart open als ik ernaar kijk.
Ongelooflijk … wat een verrassing bij het opruimen. Ik heb door de problematiek helaas nog nooit een foto van mijzelf gezien. Nu bij het opruimen kom ik veel ellende tegen, maar pak ook cadeautjes uit. Zo ook dit grootse cadeau.
Ik vind deze foto bij het opruimen van mijn ouderlijk huis in een doos ver weg onder de puinhoop.
WOW. Ik ben zo blij!! Ik ben spontaan meer van mijzelf gaan houden.
Deze spiegeling, door deze foto, helpt mij een glimp te zien van mijzelf, ondanks mijn kindertijd. Ondanks alle kopp-overlevingspatronen zie ik de blijheid en de pure IK die ik ben gebleven…. Dat geeft hoop: patronen komen als een jas om je heen. Dat ben je niet. Dat zijn patronen die je nodig had om je kindertijd/kopp-tijd te overleven.
Hoe dierbaar is het als je zo’n foto hebt uit je kindertijd? Dat is voor mij in ieder geval zo.
Ik loop tegen allerlei dingen aan tussen de honderden ongeopende enveloppen met ontwikkelde dia’s en 1-000-den foto’s. niet te spreken over alle krantenartikelen, doosjes, oude rommel, schriftjes, pennen, VHS-banden, casettebandjes… alles alles alles. Zoveel en zoveel. Het is zoveel dat ik geen tijd heb om veel foto’s nu te bekijken tijdens het opruimen…. Deze liggen in een aparte kamer voor ‘later’.
Gelukkig zat deze foto opeens in mijn handen.
Ik smolt.
Wat een droppie hè!? ik ben zooo blij hiermee. Ik ben hier 10 jaar. En op slag verliefd. Begrijp me goed. Ik heb nog nooit een indruk gehad van mijzelf als kind.
Ik herinner mijzelf als verlegen, braaf en teruggetrokken. Hier zie ik een heel ander kind. WOW.
Ik ben reuze blij haar te zien, haar te ont-moeten.
Zo zie ik ook dat ik vitaal, energiek, baldadig, vreugdevol, onschuldig, vrij, sportief en levendig was! Ook als kind. Dat wist ik niet.
En dat ondanks de omstandigheden, die er ook waren.
Dit is zo gaaf! Alsof ik mijzelf op een andere manier ontmoet….. Als ik deze foto zie. Dat is zo wonderlijk! Ik voel opnieuw een liefde voor mijzelf die ik nog niet eerder gevoeld heb: Ik hou van de onschuld en van mijn krachtige prachtige sprankeling…. IK BEN er .. ondanks de onveilige omstandigheden..
Die zijn niet eens te voelen en/of zien.
Dit is zo speciaal om dat te zien. De overleving is mijn bescherming om mij heen. Die zie je niet. Je ziet op de foto mijn kern er doorheen schijnen.
Ik voel opeens wie ik wezenlijk ben.. Bijzonder. Dit is dus altijd gebleven…. Ondanks hoe de kindertijd was.
Ik ervaar het als erg dierbaar om de onschuld opnieuw te vinden en te zien, ondanks de Kopp-patronen.
Ik ben zo puur en liefdevol gebleven. Gelukkig! En zo werkt het en zo is het. Dat is voor mij zo steunend en stimulerend om te ervaren.
Dit is hoopvol voor iedereen. Ook voor jou. Bij jou is óók de kern gebleven die je bent. Werkelijk! .. Ook al voel je het niet.. Soms voelen we vaker de beschermende patronen vanuit onze kindertijd. Logisch: Om in de metafoor te blijven: We voelen onze jas vooral, ook in ons verdere leven, omdat jouw brein je nog steeds probeert te beschermen.
Dat komt omdat dit onze beschermingspatronen zijn, die zorgden voor overleven. Dat is ons dierlijk brein. Jouw brein en jouw reacties zorgden dat je de kindertijd overleeft hebt.
Ennnnnn helaas helaas .. vaak leef je deze imprint nog steeds. Dat hoeft niet. Er is iets anders mogelijk, maar: Als je het niet traint, dan leef je deze imprint je verdere leven…. omdat jouw brein gewoon je helpt bij jouw overleving. Dat is de taak. En ook heel fijn, daartoe ben je er nog. Alleen nu niet meer nodig.
Dus interessant is: Hoe kan jij jouw eigenliefde weer terugvinden, gespiegeld in een foto? Of hoe kan je jouw eigenliefde weer terugvinden sowieso? ZONDER onze overleving.
Dat is iets wat ik je gun….
Oefening die ik je gun
Pak een oude kinderfoto die je mooi vindt. Dus niet in een overlevingssituatie, maar eentje waarin jouw ‘Vrije Kind’ aan het spelen is (bijvoorbeeld).
Dan kijk je vooral
- naar de indruk die deze foto op je maakt
- kijk ernaar zonder oordeel.
- kijk met zachte waarderende liefdevolle ogen vanuit NU.
- kijk naar de blik in de ogen van het meisje/jongetje/ mensje: dit ben je..
- Mijn vraag aan jou: Waar zie jij de onschuld in de ogen? in de houding? in het spelen?
- De overleving was nodig. En de kern wat je ziet in de ogen, is wie je bent. Wat zie je werkelijk?
Als je wilt, koppel dat terug hieronder… laat je reactie achter. Leuk en mooi om jouw ware kern die je bent, terug te lezen.
