Ze kiest steeds voor mannen die geen aandacht voor haar hebben

‘Ik ben bang dat mijn partner mij verlaat voor zijn ex’, vertelt Julia mij. Wanhopig kijkt ze mij aan. In haar ogen verschijnen tranen, die ze hardnekkig probeert te onderdrukken. De situatie maakt haar radeloos. ‘Ik doe alles om hem te behouden, maar ik weet het niet meer. Hij moet toch zien dat ik van hem houd?’ Ze is ten einde raad. Ze klapt dicht bij wat hij allemaal uit vreet, weet niet meer wat ze nog meer moet doen om hem dit in te laten zien en haar lijf bevriest door haar onmacht….

Al eerder vertelde ze mij dat haar vriend niet heel liefdevol en zachtzinnig met haar omgaat. Ze was het gewend dat mensen zo met haar omgingen. Haar vader was een getraumatiseerde man en bejegende haar ook zo: plotseling agressief, oordelend en schreeuwend uitte hij zijn boosheid, niet passend bij een relatie tussen vader en dochter. Hij bekritiseerde haar continu. Door de onveiligheid thuis was ze gewend om altijd alert te zijn op plotse wendingen en agressie als er weer iets fout ging. Ze had leren pleasen om haar vader weer tot kalmte te bewegen. Ze trok steeds mannen aan die niet écht aandacht voor haar konden opbrengen, voor wie zij steeds ging zorgen om ze tot kalmte te brengen. Ze waren niet in staat om er echt voor haar te zijn.

Ze is onbekend met haar eigen wensen en grenzen

Ze heeft ook geen idee wat ze zelf aan behoeftes heeft. Wel dat ze verdrietig is. Ze is boos op haar man, zeker omdat ze steeds meer voelt dat hij met andere vrouwen bezig is. Ze voelt zich ook onmachtig om liefdevolle keuzes voor zichzelf te maken, door niet zo met zich om te laten gaan. Ze krijgt steeds meer en meer door gedurende haar therapeutische proces dat ze zelf ook behoeftes en keuzes heeft. Ze ziet nu in hoe het een herhaling van zetten is vanuit de effecten van haar KOPP-kind zijn (KOPP-info: zie https://koppkind.nl).

De focus ligt op de partner

Haar aandacht is voortdurend op hem gericht. Alles wat hij doet, volgt ze. Ze kiest steeds voor hem en zijn drie kinderen. Ook dat is wel een lastige: zijn kinderen vragen veel aandacht en dat mondt vaak uit in ruzie. Maar zij doet er alles aan om er wat van te maken. Om het vooral gezellig te houden met elkaar. Uiteraard. Daar gaat alles om in haar beleving. Zij is er ook goed in om harmonie te scheppen en conflicten recht te zetten. Maar ja. Kinderen had ze nooit gewild, ze wilde hém. En daar had ze alles voor over. Vaak is ze het ook niet eens met zijn opvoeding. Dat slikt ze. En als een situatie escaleert, zorgt zij ervoor dat het goed komt. Dat alles uit liefde voor hem.

Hij is met zijn aandacht bij een andere vrouw

Hij zit ergens anders. Hij heeft geen aandacht voor haar. Ze gaat tot het uiterste om het goed te doen en om zijn aandacht te winnen. Ook dit weekend weer. Als zijn ex hem aan het stalken is, door de vele mails en appjes die hij van haar ontvangt, wordt ze wanhopig. Ze is doodsbang. Aandacht van andere vrouwen lijkt zijn leven te beheersen. Hoe moet ze daarmee omgaan? De verleiding van die vrouwen lijkt steeds te werken.

Ze voelt nattigheid. Als ze vertelt hoe haar dag is, is hij er half met zijn aandacht bij. Ze voelt zich de laatste tijd erg alleen en ook eenzaam in het contact met hem. Maar nu wordt ze radeloos omdat ze niet meer weet wat ze moet doen om hem te behouden en in te laten zien dat zij zijn vrouw is. Ze doet keer op keer méér haar best om zijn aandacht te trekken. Ze doet poeslief, koopt de lekkerste koffie, verwent hem in bed, inclusief een ontbijtje. Niets helpt: hij is nog steeds met zijn ex bezig en met andere vrouwen. Hij zit achter zijn pc. Maar zij wil aandacht voor zichzelf, in plaats van zijn pc.

Haal jij ook alles uit de kast om liefde te verdienen?

Herken jij dat je er alles voor doet om liefde te verdienen? Haal jij, net als Julia, alles uit de kast om de aandacht van de ander te krijgen? Please je zoveel totdat je niet meer kunt? Zoveel dat je al jouw wensen en verlangens binnenhoudt en dan opeens ontploft?
Je wilt geluk en rust in jouw leven en iemand die aandacht en waardering heeft voor jou. Je bent dat immers vroeger als KOPP-kind ook zo tekortgekomen. Logisch. Je ouders waren er niet voor jou. Dat mensen geen aandacht voor jou hebben, lijkt nu een ‘gewenning’ te zijn geworden.

Julia heeft er totaal genoeg van

Zo ook Julia. Op een gegeven moment realiseert ze zich dit. Ze wordt boos op zichzelf en vooral op haar kerel. Ze is het zat. Ze heeft besloten dat ze nu voor zichzelf gaat opkomen: ‘Nu zal hij het voelen ook! Als ik hem dit laat zien, gaat hij voor mij kiezen.’ Ze confronteert hem met de e-mails op zijn pc en de apps op zijn telefoon, die ze stiekem heeft gelezen. Ze schreeuwt het uit: ‘Kijk hier eens! Zie deze app met deze foto van je ex!…. Zie je wel, je houdt niet van me. Je zoekt het maar uit. Ga gewoon naar die hoer!’

Toch loopt Julia niet weg. Ze blijft zitten, barst in tranen uit en hoopt dat hij naar haar toe komt. Dat is eigenlijk wat ze wil. Een man die naar haar omkijkt en aandacht voor haar heeft.
Maar helaas. Dat doet hij niet. Hij zegt dat hij er klaar mee is en loopt gewoon weg. Zo gaat het al maanden. In drama met zijn vriendin heeft hij geen zin. Ze zit opnieuw met haar handen in het haar. Ze wil alleen maar dat hij van haar houdt. Dat hij voor haar kiest.

Nu kiest ze om naar zichzelf te luisteren en uit het oude patroon te stappen

Ik vraag haar of ze herkent dat dit een herhalend patroon is vanuit vroeger. Dat ze juist een man aantrekt die er óók niet voor haar is. Ja, dat kan ze zien. Die erkenning geeft enige rust. Als ze zichzelf leert herkennen en erkennen en lief voor zichzelf kan zijn, groeit ze enorm in haar inzicht en vermogen om nu anders met de situatie om te gaan dan vroeger. Ik laat haar zien dat ze, als ze nu onmacht voelt:

• eigenlijk iets van hem wil wat ze niet gaat krijgen;
• nú uit de situatie weg kan gaan;
• haar gedachten kan bekijken (die ben je immers niet) om de gevoelens te ervaren die er zijn;
• vooral even niet in contact moet komen met nieuwe prikkels. Die halen immers weer de oude pijn naar boven dat er iemand ‘weer’ niet voor haar kiest;
• dat ze dit nú allemaal in haar eigen regie heeft als volwassen vrouw. Immers: als kind was dat anders.

Wat is jouw manier om uit de situatie te stappen?

Ik vraag haar wat haar manier is om uit de situatie te gaan. Elke keer als ze de aandacht heeft gefocust op hem, kiest ze ervoor om naar buiten te gaan, waardoor ze tot zichzelf komt. Ze maakt er nu vaker een gewoonte van. Ze voelt in haar lichaam hoe ze met haar voeten op de grond ‘rolt’ en hoe de frisse zuurstof in haar komt als ze inademt.

Hierdoor ervaart ze elke keer weer meer contact met zichzelf en waardering voor haar eigen leven, voor de vrouw die ze nú is. En dat ze ruimte heeft om te kiezen wat goed is voor haar. Ze gaat meer en meer nadenken over wat zij wil, in plaats van te wachten tot het moment dat hij gaat geven wat ze wil. Want dan kan ze heel lang wachten…

Hoe kan jij uit de situatie stappen en dit zelf in jouw leven toepassen?

Als je jezelf (h)erkent in een lastige situatie die niet goed voor jou is. Er is ruzie, conflict of stemverheffing. Wat helpt jou dan om in contact met jezelf te komen? Wat kan jij doen om jezelf tot rust te brengen? Welke beweging maak jij om waardering voor jezelf en jouw behoeften een ‘kans te geven’? Hoe kan jij even ruimte nemen om de stap naar buiten te zetten?

Waar heb jij de regie over? Terug naar het hier en nu

Wat gebeurt er als jij de regie pakt door jezelf uit de situatie te halen en naar buiten te gaan? Je ademt verse lucht in, ruikt de natuur, maakt contact met de aarde. Je bent even met jezelf. Dat is niet alleen maar leuk, omdat er ook pijnlijke gevoelens zijn. En wel fijn omdat je meer en meer dingen láat. Je lijf kan zichzelf herstellen en tot rust komen. Je bent er even uit. Je komt makkelijker bij jezelf. En je verplaatst de aandacht naar het hier en nu, naar andere aspecten dan alleen die situatie. Je kunt bedenken en voelen wat jij wilt. De situatie die je dwarszat is even naar de achtergrond verdwenen. En nog fijner: jij staat op de voorgrond. Je krijgt even lucht bij alles wat er is.

Je laat jouw verlangens weer ontvlammen

Je blaast lucht bij jouw vuur. Je wordt aangestoken met de vraag: wat wil ik? Dan gaat het vuur in jou weer feller branden. Daar geef je aandacht aan, in het hier en nu. De natuur is. Jij bent. De wind doet jouw vuur weer oplaaien voor wat jij wilt.
Een groot vuur gaat branden voor jouw wensen en verlangens. En die gaan ook werkelijk aan het licht komen. Wat de uitkomst ook is. Dat ontstaat vanzelf. Je komt in een proces van jezelf meer en meer erkennen en leren kennen. Voelen en ervaren wat fijn en goed is voor jou.

Dat is de weg van heling. De innerlijke beweging vanuit jou.

Stuur je deze blog door aan mensen die je het gunt dit te lezen? Deel het vooral op social media om anderen ook de steun te geven! Dank je wel. Ik wens jou heel veel goeds in jouw proces.

Antoinette

Redactie: https://cijferenletter.nl